روايه مكتمله وروعه
المحتويات
الغرفة و الوجوم يزين ملامحهم تاركين مدكور بمفرده ليخرج هاتفه و يقوم بالاتصال بعز الدين الذى ما ان اجابه قال له مدكور طمننى يا عز يا ابنى تالا حصل لها حاجة
عز الدين لا ما تقلقش يا مدكور بيه الاصاپة كانت فى منطقة بعيدة عن القلب و الدكتور بلغنى من شوية انها فاقت
مدكور بنبرة رجاء لو طلبت منك انك تسمحلى بزيارتهم .. يا ترى ممكن
عز الدين ممكن طبعا .. بس على بكرة ان شاء الله حضرتك عارف ان النيابة لازم تستجوبهم فى الاول
مدكور طبعا فاهم .. عموما انا الليلة دى ان شاء الله هبات فى القاهرة و هستنى منك تليفون تبلغنى بالمعاد اللى اقدر ازورهم فيه
فنظرت له رهف فى انتظار ان يكمل حديثه فأكمل قائلا رغم ان النهاردة اول مرة اعرف عن موضوع السلاح ده لكن من البداية كنا عارفين ان سليمان بيخطط انه يحط ايده على المجموعة بتاعتنا طول الوقت اللى انتى زعلتى منى بسبب انشغالى عنك انا و عمى كنا عاملين زى الحرس الرئاسى كنا بننام و عنينا مفتحة انا عارف و معترف انى زودتها اوى او كنت غشيم على راى انور لكن انا و عمى كنا متأهبين اننا ناخد ضړبة غدر فى اى لحظة من سليمان اللى كان
عامل زى صياد البط المستخبى وسط الهيش عشان يفاجئ ضحيته كان بيحاول انه يسرقنا باى طريقة
رهف بذهول اللى اعرفه من زمان انه اغنى مننا بمراحل .. ايه اللى يخليه يبص لفلوسنا و شغلنا .. ماكانش محتاج ابدا
مراد عمرك شفتى حد عطشان و لما شرب من ماية البحر ارتوى
رهف لا طبعا مافيش الماية المالحة عمرها ما بتروى ابدا
مراد اهو المال الحړام زى الماية المالحة بالظبط عمر صاحبة ما بيشبع كل ما فلوسه بتزيد كل ما بيطمع و بيحاول يزودها اكتر و بيبقى دايما قلقان و خاېف لا فلوسه تقل و كمان بيبقى شايف انه احق بالخير اللى موجود حواليه اكتر من اى حد تانى حتى لو كان الحد ده هو صاحب المال الاصلى
رهف و ليه سكتوا على حقهم
مراد الله اعلم بقى كان بيمسك ايه بالظبط على كل واحد فيهم و تقدرى تقولى كده ان عمى اول واحد قدر يفلت من شبكتهم
رهف بحزن رغم صډمتى فى كل اللى حصل ده الا انى زعلانة على تالا
مراد بسخرية ماتزعليش على غالى يا حبيبتى .. انتى ماتعرفيش العقربة دى كانت ناوية تعمل ايه فى عمى لولا كرم ربنا اللى خلاكى نسيتى سماعة الديكت بتاعة تيمو هنا اول يوم جينا فيه
رهف بتذكر ااه .. يوم ماقلبت عليها الدنيا و فكرتها ضاعت و طلعت معاك انت و بابا بعد كده
فى السابعة مساءا كان الجميع بمنزل امينة و انور و هم يهنئونهم على الزواج و قال مراد لانور و هو يناوله مغلفا ضخما يبدو ان به مبلغا كبيرا من المال عمى بيقوللكم الف مبروك طبعا و كان هييجى معانا لولا ان جاتله سفرية مهمة للقاهرة فطلب منى انى اوصللكم هديته
انور بامتنان ممزوج بالاحراج هدية ايه تانى يا مراد مش كفاية كل اللى اتعمل ده و الله لو ابويا عايش ماكانش عمل معايا كل ده
مراد ماتقولش كده و بعدين انت عارف عمى بيعزك اد ايه و بيعتبرك زيى بالظبط ده احنا عشرة عمر
رهف بابا امبارح كان بيجوز ولاده زى ما احنا كنا بنحضر فرح اخواتنا كده
امينة و التى كانت تجلس بين رهف و هدى بسعادة و هى تقبل رهف انتى اختى و حبيبتى و الله يا رهف
هدى ايه يا جدعان و انا فين من كل ده مش كفاية انى سايبة جوزى حبيبى لوحده على ما اتطمن عليكم
امينة بمرح تعبناكى معانا و الله يا هدى رغم انى عارفة ان جزء كبير من قعادك انك تمارسى هوايتك و تنظمى الفرح و تلعبى براحتك
هدى و هى تدعى الاحراج ايه ده .. هو انا مفقوسة اوى كده
زينب بضحك ياختى تلعب براحتها مش كفاية عملتلك الجنينة تحت و لا اجدعها قاعة افراح
لتميل امينة على هدى و تقبلها هى الاخرى قائلة ماقدرش انكر ان انا كبهير انبهرت
زينب بمحبة ربنا ما يحرمنيش منكم يا اولاد و لا يحرمكوش من بعض ابدا
فى اليوم التالى كان
متابعة القراءة
