روايه كامله الاجزاء

أعاملك ازاى ريهام قولتلك مليون مرة أنا مش بلعب .. ولو هلعب بأى حد مش ممكن ألعب بيكي انتى بالذات معتز أنا معنديش إلا الكلام اللى قولتهولك كدة .. اللى عايزنى هخل البيت من بابه مش يفضل مستنى تحت الشباك منتظرة ارصة اللى يلاقى فيها الشباك مفتوح يمكن يعرف خل منه .. وأظن انت عارف باب بيتنا كويس لأنه أدام باب بيتكوا على طول .. عن اذنك التفتت لتغادر المكان فها معتز من ها ليوقفها نزعت ها منه بقوة وصاحت غاضبة انت ازاى تسمح لنفسك تنى كدة  أنا آسف بس عايزك بس تسمي مش محتاجة أسمع لأنى عارفه الكلام اللى هتقوله كويس لا مش عارفه .. اديني بس فرصة أتكلم .. ماشي  نظرت اليه صامتة تاركة له المجال ليتحدث بما لديه قولتلك كدة ان بابا مستحيل يوافق يخطبلى ما أخلص السنة دى انتى عارفه اننا فى آخر سنة فى الكلية قاطعته قائلة خلاص اصبر لحد ما تخلص السنة دى زى ما باباك عايز ما أنا صابر أهو أصلا مش فى اي حاجة غير انى أصبر .. بس ليه تحرميني منك وتفضلى بعه عنى كل ده .. لسه السنة طويلة يا ريهام انت عايز ايه بالظبط يا معتز يعني فيها ايه لو خرجنا مع بعض فى مكان عام والناس كلها شيفانا .. مفيهاش حاجة وطالما انتى واثقة فى نفسك خلاص يبأه مش هتخافى من حاجة فيها ايه لو اتكلمنا فى التليفون بكل احترام مجرد نطمن على بعض من وقت للتانى أحس انك معايا وتحسي انى معاكى انا مش عايز غير انى أطمن عليكي وتطمنى عليا أعتقد ده مش غلط ولا عيب صمتت ريهام لبرهه ثم قالت له فى حزم  عارف .. الكلام اللى انت قولته دلوقتى خلاك تنزل فى نظرى من سابع سما لسابع أرض قالت ذلك ثم تركته وانصرفت تابعها معتز بيه والشرر يتطاير منهما قائلا  ماشي يا ريهام .. مش معتز اللى يتعامل بالطريقة دى .. انتى لسه متعرفيش مين هو معتز. Part 8 جلس عمر على شرفة ايلا واجما أت كريمة وتطلعت الى ابنها الساكن ات منه ووضعت كفها على كتفه فإنتبه عمر لوجودها وأ ها وها وابتسم لها بادلته أمه الإبتسامه وجلست على المقعد المجاور له قائله  مالك يا عمر شكلك مش عاجبنى من ساعة ما رجعت انت و نانسي من شرم .. حصل حاجة يا ابنى .. قولى احكيلي .. أنا أمك ويمكن أقدر أساعدك لا أبدا يا أمي مفيش حاجة عمر انت طول عمرك صريح معايا مش عايز تقولى مالك خلاص هحترم رغبتك لكن ما تكدبش عليا بالحرج من كلامها واعتذر اليها قائلا  آسف يا أمى بس مضايق شوية من نانسي  لا مش من نانسي .. من تصرفات نانسي فزورة دى ولا ايه  لا مش فزورة .. نانسي اتربت تربية مختة عنى شوية .. وده لأن أصلا أهلها مختين عنك وعن بابا .. ادوها حرية بدون حدود او قيود .. ويمكن كانت فاكرة عشان أنا راجل وغني يبقى مفيش عندى خطوط حمرا .. بس أنا بحاول أطبعها بطبعي بس شكلها هتتعبنى شوية فكرت كريمه فى كلامه ثم قالت عمر انت لسه على البر يعني لو شايف ان نانسي ....... قاطعها عمر قائلا  ماما أنا بحب نانسي ومش هسيبها .. وبعدين أنا واثق انها تقدر تتغير للأحسن وتقدر تتنازل عن الحاجات اللى بتضايقني .. لأنها بتحبني .. وطالما بتحبنى يبأه هتحاول على أد ما تقدر انها ترضيني زى ما أنا بحاول أرضيها .. هى بس مشكلتها مدلعة شويتين تلاته ومش واخدة على ان حد يوقلها اعملى كذا وما تعمليش كذا .. بس بكرة تتعود وتفهم يعني ايه جواز ومسؤليه انت أدرى بمصلحتك يا ابنى .. وأنا من جهتى مش هبطل الدعوة اللى بدعيهالك ليل ونهار وفى صلاتى وفى كل وقت ربنا يحميك وينورلك بصيرتك ويكفيك شړ ولاد الحړام ده انسان لا يطاق هتفت نانسي بهذه العبارة فى ڠضب بعا قصت على نادين نا حدق بينها وبين عمر فى شرم .. تمتمت نادين قائله مضطرين نستحمله نظرت نانسي اليها وقالت فى عصبيه  لا أنا مش مضطرة أستحمل أى حاجة .. مستحيل أتجوز بني آ متخ وعديم الذوق بالشكل ده نفسي أفهم ازاى ده واحد المفروض انه من أرقى عائلات مصر.. ده ابن رئيس الخ بتاعنا متحضر عن اللى اسمه عمر ده قالت نادين فى برود  بس ابن رئيس الخ بتاعنا مش هيقدر ينقذنا من ورطتنا .. مفيش حد غير عمر يقدر يلحقنا ما نتفضح أدام الناس استعادت نانسي بعض هدوءها بعا تنبهت لمشكلتهم الأساسية و قالت بتأفف  طيب أعمل ايه دلوقتى من ساعة ما رجعنا مكلمنيش و