روايه بقلم شيماء النعماني

باشمهندس انا اسفة انى بتصل دلوقتى بس الباشمهندس يوسف قالى اكلمك عشان تتابع الشغل 
سيف لالا ولايهمك انتى تتصلى فى اى وقت انتى عارفة معزتك عندى يا قمر
قامت فرح بعصبية ودخلت غرفتها وهو ينظر اليها بنظرة انتصار ايوه يا علياء معلش كنت كاتم الصوت كنتى بتقولى ايه 
ظلت فرح فى غرفتها ذهابا وايابا بعصبية حتى سمعت صوت ارؤى بالخارج وبعد قليل استئذنت لتدخل اليها

فرح حبيبتى بتعملى ايه 
فرح ابدا هعمل ايه تعالى 
جلست ارؤى بجوارها ايه مالك يا قمر زعلانة ليه اوعى يكون سيف مزعلك 
فرح بتهكم هو سيف بيعرف يزعل حد 
جلست امامها مربعة القدمين اه والله سيف اخويا هو اللى فى اخواتى 
فرح انتى هتقوليلى 
ارؤى انت جيت اشوفك لو تحبى تيجى تقعدى معانا اصل عنان اختى جت 
فرح بجد طيب كويس انا معرفهاش لحد دلوقتى 
نظرت اليها ارؤى بحزن اصلها متخانقة مع جوزها وجاية يعنى تهدى اعصابها شوية 
فرح ليه كده 
ارؤى هو كده اعوذ بالله انا مش بحبه اصلا وبتخنق منه لو شوفته اصل عينه زايغة ومش مريح نفسه كل يوم والتانى مع واحدة شكل 
فرح طيب واما هو كده اتجوزته ليه 
ارؤى بحيرةمش عارفة مع انها مكنتش بتحبه اصله كان صاحب سيف واول ما سيف سافر جه واتقدم وهى وافقت 
فرح معلش ربنا يهديه 
دخل سيف فجاةانا رايح اشوف عنان 
ارؤىطيب هجيب فرح واجى مش كده يا فرح 
فرح اه يا حبيبتى هلبس بس 
سيف مش عايزة حاجة ضيقة ولا شعرك يبان 
فرح بغيظلامتخافش
ابتسم اليها ماشى متتاخروش 
تركهم وذهب فالټفت اليها ارؤىهو انا ليه حاسة ان فى حاجة معلش انا والله مش بحب ادخل بس انتى عارفة انا من ساعة ما شوفتك ارتحتلك وسيف اخويا حبيبى يعنى لو حاجة زعلتك منه قوليلى 
فرح للاسف يا ارؤى فى حاجات صعبة اوى تتقال 
ارؤىالموضوع شكله كبير بقولك تعالى تروح وبعدين نقعد مع بعض على رواقة وكمان رانيا خطيبة ياسين هتبقى موجودة 
فرح اوكية هلبس بس ثوانى
ظل سيف فى غرفة عنان ذهابا وايابا پغضب انا نفسى اعرف ازاى ساكتة على ده كله ايه يا عنان عمرك ما كنتى ضعيفة كده 
عنان صدقنى يا سيف مش ضعف كل اللى كنت
خاېفة عليه هو يوسف انه يكبر ميلاقيش ابوه اودامه بس عرفت ان ده كله اهون من انه يشوف ابوه راجع سکړان وكل يوم مع واحدة شكل لدرجة انهم بيكلموه ويروحلهم كل ده صعب عليا اوى يا سيف 
جلس بجوارها يضمها اليهحبيبتى متقلقيش انا هاخدلك حقك منه 
عنان عشان خاطرى يا سيف طلقنى منه
سيف صدقينى انا لو حسيت انه مش هيتعدل ويفضل كده انا بنفسى هطلقك منه 
عنان سيبك منى انا وقولى ايه حكاية الجوازة دى واخبار العروسة ايه 
ابتعد عنها ووقف امام النافذة ينظر الى السماء كانه يبحث عن الراحة فيها 
بحبها يا عنان بحبها اوى 
ضحكت عنان ايه ده كله ومالك بتقولها بزعل اوى كده 
سيف عشان جوازنا فى ظروف غريبة شوفتها حبيبتها بس هى مش عوزانى 
عنان وايه اللى يخليك تقول كده
سيف هى فى الاول قالتى انها رافضة الجواز 
فينا ماسك للتانى على غلطة 
عنان طيب ما تقرب منها يمكن تحبك 
سيف لا يا عنان انا مش هشحت منها الحب 
عنان يا حبيبى اللى بيحب بيعمل اى حاجة عشان اللى بيحبه
سيف ربنا يسهل يلا بقى انا جعت وريحة الاكل ايه يجنن اومال فين يوسف صحيح
عنان مع ياسين مش راضى يسيبه 
سيف طيب يلا بقى 
اجتمع الكل ماعدا ارؤى وفرح جلس حسين على راس الطاولة وبجانبه اولاده 
حسين اومال فين مراتك يا سيف 
سيف جاية حالا يابابا مع ارؤى
بعد لحظات حضرت فرح وارؤى القت السلام عليهم ولاحظت وجود عنان بجانب سيف نظرت اليها مستفهمة اقتربت منها

عنان مرحبة بشدةوهى تنظر لسيف 
الف مبروك يافرح معلش جت متاخرة 
ارؤىفرح دى عنان 
اقبلت عليها فرح بابتسامةالله يبارك فيكى يا عنان 
امل يلا يا بنات على الاكل يلا تعالى يافرح اقعدى جنب جوزك 
نظرت لسيف وجلست بجواره ولم تاتى زهيرة الى هذه اللحظة 
حتى حضرت ورات فرح تجلس بجوار سيف الذى راها ولا حظ نظراتها لفرح 
حسين يلا ياام صالح الاكل هيبرد 
جلست زهيرة فى مواجهة فرح التى لاحظت نظراتها الغريبة لها ولكنها حاولت ان تتحاشها 
جلس الجميع بعد تناول الغذاء يتحدثون عن مشكلة عنان وزوجها
زهيرةارجعى بيتك يا بنيتى ملكيش غير جوزك وولدك 
عنان حضرتك متعرفيش حاجة ولا عيشتى معاه عشان تجربى
سيف وانا لو اتاكدت انه مش هيرجع عن اللى فى دماغه انا بنفسى هطلقها منه
زهيرةكيف يا ولدى تخرب بيتها بيدها وولدها
سيف ابنها يتربى ويشوف ابوه بالاخلاق دى ولا يعيش بعيد عنه ويبقى محترم 
جيناومين هيستحملها بقى 
عنان انا مش قاعدة عندك يا جينا عشان تقولى كده
جينا بتافف انا مقصدش حاجة 
وجهت زهيرة الحديث لفرح التى كانت صامتة لاتتحدث 
وانتى يا بنت عوف ساكتة ليه 
فرح ابدا هقول ايه
زهيرةومش من حجك تتكلمى 
فرح حضرتك سالتينى رايى 
جينا الا قوليلى يا فرح مش ندمانة انك اتجوزتى بالطريقة دى 
نظر اليها الجميع پصدمة من سوالها ونظروا لفرح منتظرين ردها 
ممكن اسالك سوال 
جينا انا اللى