روايه بقلم لولو طارق
ها أعمل ايه
كارما احنا معاك لحد ما تزهق
أحمد ياريت وانا أكيد مش ها ازهق وكل الا هاتعملوه ها يبقى أسمكو عليه مش ها أخد تعابكم ومجهودكم
مر شهر أخر وتكاد تكون الامور هادئه نوعا ما ومازل حسن كما هو ومريم على أمل اللقاء ومحمود بيتهرب بحجة المعرض من أسئلة صفيه وبكأئها اليومى على ابنها التى تشتاق له كثيرا وحمزه ومصطفى الذين بعد طول انتظار قررو نزول اجازهتم لرؤيه أهاليهم واحبابهم وداليا ويزيد يعيشون شوقهم من جديد مع عمرو الصغير فقد قلب حياتهم واسترجعو فيه شبابهم وعمرهم الذى ضاع بدون أطفال سوى كارما فا حقا له مذاق وملذه أخرى وكارما المنهكه كثيرا فى شغل المكتب الذى عبئه زاد بعد تحملها كامل المسؤوليه لبعض المشاريع الجديده وشغل البيوتى سنتر أيضا وأشتياقها لنصفها الأخر مصطفى التى تشتاق له كثيرا وتعشقه أكثر وندى المنتظره حبيبها ليتم خطبتها عليه وتكتمل فرحتها وأحمد الذى فرح كثيرا عندما علم بأن هنا زوجة معتز تحمل له حفيد وفى الشهر الثالث
هشام دى الاوامر ان الحكومه ما تعرفش لينا مكان ولا يبقى فى أى عمليه دلوقتى خالص انت عارف طبعا ان المخابرات بتساوم على رجوع حسن ب جاك و مونيكا الا خدوهم
شريف بس احنا كدا مش ها نعرف نعمل أى عمليه
هشام اهدى مفيش عمليات دلوقتى احنا المفروض الجماعه الا خطفت حسن وبتساوم على رجوعه وانت عارف انهم لسا ما قرروش رجوعه يعنى شكلنا ها نطول شويه وها نعمل عمليات خفافى كدا التقيل بعد رجوع حسن وها تلعب وتزهزه ومش ها نلاحق على الفلوس
هشام احسن حاجه لينا احنا الاتنين اننا ملناش
حد ولا عيله ولا ولاد مفيش حاجه نخاف عليها
شريف دى أحلى حاجه فى الدنيا أحرار طلقاء ملناش ملكه بس معقول ياباشا انت ملكش حد
هشام انا اتربيت فى ملجأ لا أعرف ليا أب ولا أم ولا أهل واول ما أشتد عودى بعد ما طلعو عنينا رمونى فى الشارع وقالولى انت كبرت ابنى مستقبلك طيب مكان نقعد فيه والا فلوس من التبرعات لينا تساعدنا مفيش بح واتلميت على شله بايظه من الا كل يوم فى مكان ومن هنا لهنا لحد ما وصلت لوضعى ومكانتى دى وانا ها أقولك ياد ما أنت زيى
الغلط ما هما الا بيجبرونا
هشام الصراحه محدش جبرنى كان ممكن أمشى صح وقدامى أمشى صح بس الطريق طويل ها أعيش فقير منبوذ من الكل ولو حبيت وعايز أتجوز خد عندك فين أهلك ها نضمنك منين و و وو يووواه مواويل انما الفلوس بتحل عقدة الناس كلها مهما كنت تلاقى الف بيت مفتوحلك تخش مكان تعمل مصلحه تلاقيهم كلهم تحت أمرك دا واقع احنا عايشين فيه
هشام ابعت حد من الرجاله انا ما استغناش عنك
شريف هما يومين وها أكون عندك عشان كل حاجه تتم زى ما أنت عايز
شريف أمرك يا باشا ومشى من قدامه حان الوقت انه يطمن أهل حسن كفايه عليهم كدا ومر يوما أخر وتخفى شريف جيدا وتاكدا ان أموره تمام واتجه الا شقة حسن
مريم نايمه بتعب هى من امبارح ما نامتش من الۏجع وصفيه جمبها قومى يا حبيبتى نروح المستشفى
مريم بعياط مش قادره يا ماما
مريم بصړيخ ااااه مش قادره
صفيه اتصرف يا محمود لتكون بتولد
محمود خرج فى الصاله والجرس رن جرى يفتح لقى شاب قدامه فى التلاتينات اول مره يشوفه ايوا يابنى عايز مين
شريف مريم مرات الرائد حسن موجوده
صفيه الحقنى يا محمود
محمود دخل جرى وشريف قلق فا دخل جرى ورا محمود
صفيه خلاص مريم بتولد لازم نلحقها
محمود أعمل ايه أقرب مستشفى بعد نص ساعه من هنا قواميها
شريف انا اسف انى دخلت ممكن اساعدكم ننزلها ونلحقها
مريم اه اه ليه يا حسن تسبنى وتتخلى عنى وبتعيط پقهر وۏجع من كل حاجه
محمود ياله يا بنى ساعدنى مفيش وقت
شريف بعد اذنك وشال مريم من على ال ونزل بيها وصفيه لبست
عبايتها ونزلت هى ومحمود وراهم
شريف وهو شايل مريم من ودنها كلمة السر مريم
مريم فى وسط عيطها ابتسمت ومقدرتش تتكلم بس اد ايه كان فارق معاها الدعم دا بس تحس انه بخير
شريف ركب عربيته ونيم مريم ورا وجمبها صفيه الا ومحمود جمبه فى ظرف 10 دقايق كانت فى المستشفى ونقلوها على طول على العمليات بعد ما اتاكدو انها ولاده
محمود شكرا يابنى ربنا بعتك لينا فى الوقت المناسب
شريف الحمد لله ربنا يطمنكو عليها
محمود هو انت كنت عايز مريم ليه وبلهفه تعرف حسن منين
شريف هو باعتنى ليكو عشان تتطمنو عليه بس محدش يعرف بدا حتى اصحابه وما تبطلوش سؤال عليه غير لما يرجع
محمود بفرحه بجد هو بخير
شريف والله بخير وها يرجع وما عنديش أكتر من كدا اقوله
صفيه انا سامعه سيرة حسن
محمود بتسرع ايوا يا صفيه دا زميله وبيطمنا عليه وبيقول ما نقولش لحد فاهمه
صفيه أهم حاجه انه بخير يا حبيبى وبتعيط
محمود وبعدين معاكى ركزى مع مريم وولاده
شريف هى حامل فى توأم
محمود ايوا يا وش الخير
شريف بفرحه لفرحتهم اد ايه ناس بسيطه وفعلا مراته لحد اللحظه الا بتولد فيها مش ناسيه وبتتألم من فراقه وتستاهل حب حسن لها ربنا يرجعه بالسلامه ل كو وسمعو عياط الاطفال وجريو عند غرفة العمليات والممرضه خارجه بطفل ودخلت عشان تجيب التانى
محمود بفرحه ودموع شايل ابن حسن واذن فى ودنه سمى يا صفيه
صفيه لمته فى ها يا حبيبى يا ابن الغالى
وطلعلو بالعيل التانى ومحمود خدها واذن فى ودنها هى الاخرى وشريف الا عيونه بتلمع فرح من هذا المنظر ممكن أشيله
محمود اتفضل يا حبيبى
خرجت الممرضات وخدو الاطفال وحطهم فى سرايرهم وخرجو مريم بعد ما فوقوها
من العمليات ودخلوها الغرفه مع اطفالها الا هما بحاله جيده
مريم بتدور بعينها عليه
محمود عايزا حاجه يا حبيبتى
مريم فين الشاب الا جبنى هنا
محمود برا
مريم ممكن تناديه يا بابا
محمود وهو بي ا من راسها حاضر من عنيا هو عايز يطمنها بنفسه خد صفيه الا واقفه عند الاطفال وطايره من الفرح تعالى معايا شويه وخرجو وبلغ شريف يطمنها عليه عشان هى تعبانه فى غيابه وقلقانه عليه
شريف خبط ودخل ومريم ظبطت نفسها بسرعه حمد الله على السلامه
مريم بإحراج منه انا اسفه تعبتك معايا
شريف ولا تعب ولا حاجه انتى مرات أخويا وحبيبى
مريم بلهفه عامل ايه حد عمل فيه حاجه
شريف اطمنى ان شاء الله احنا الا ها نعمل فيهم مفيش حد غيرك ها يعرف حسن أكد ليا انك لا يمكن ها تتكلمى
مريم طبعا مش ها اتكلم كل الا يخصه يخصنى انا سلامته أهم حاجه عندى
شريف بصى مش ها اقدر اقولك غير انه فى مهمه ودا فعلا محدش يعرفه حتى القائد بتاعه
مريم بفرح سلملى عليه وقوله انه وحشنى واحنا واثقين فيه ومتاكدين انه ادها ومش ها يخذلنا كلنا
شريف دا انا متاكد منه بنفسى انا لازم أمشى حالا كدا انا عملت الا عليا اوعى حتى اصحابه او والده يعرفو هما اطمنو عليه وبس واصحابه لسا فاهمين انه مخطۏف ودا شغلنا
مريم حاضر ها يفضل غايب اد ايه
شريف هو نفسه ما يعرفش معلش استحملى
مريم ادام بخير مش مهم اى حاجه تانيه
هو كدا ادى مهمته وأمن نفسه جدا واتاكد انه فى الامان هو وأهل صاحبه لانه من حسن جدا وفعلا بقو أكتر من الاخوات
مصطفى داخل المكتب براحه عشان يفاجئ كارما وجه من وراها وهى بتشيل ملفات تراجعها بعد
كارما شالت ايده وبتضربه جامد اوعى كدا ما تكلمنيش ملكش دعوه بيا يارخم يا بارد
مصطفى پصدمه انتى اتجننتى بجد يا كارما اهدى فى ايه دا انا ابويا ماشافنيش ولا أختى وجتلك بهدومى حتى ما غيرتش دى مقابلتك ليا
كارما خليك يا مصطفى روح كمل هناك احنا مش مهمين عندك ولا نفرق معاااك نسيتنا وشلتنا من حسابتك
مصطفى ڠصب عنى يا كارما انا و حمزه كنا بنستغل اجازتنا ندور بيها على حسن هو صاحب يوم ولا اتنين انا كنت بقضى وقت معاااه أكتر من ابويا وببات فى اجازتى معاااه أكتر ما كنت ببات فى بيتنا
كارما انا نفسى يرجع زيك بس مش تنسانا ولا كأن لينا حقوق عليك
مصطفى أنا أسف يا حبيبى منا كنت بكلمك
كارما مش
كفايه فاهم مش كفايه
مصطفى أهون عليكى أمشى زعلان
كارما لا ما تهونش
مصطفى طب ايه بقى يا كوكو وبيغمز لها وحشتنى يا شويش عطيه فكها بقى
كارما بطل تقولى يا
شويش عطيه
مصطفى ايه رأيك نتجنن انهارده فى خروجه كدا أعوضك بيها عن غيابى
كارما انا متفقه انا وندى نروح لمريم نطمن عليها عشان بقالها 15 يوم قاعده فى البيت ومش بنشوفها
مصطفى مالها فيها ايه
كارما تعب الحمل والولاده قربت خلاص
مصطفى ربنا معاها وعقبالك يا جميل
كارما مش لما اتجوز الاول
مصطفى يا ساتر ها نتجوز وألمك ربنا يصبرنى عليكى
كارما والله تلمنى من ايه انت فاكرنى ها اموت واتجوزك
مصطفى بخبث وانا الا غيرت رأى وقولت نتجوز خلاص بقى مش مهم
كارما ماشى شوف مين الا ها توافق روح اتجوز نفسك
مصطفى خلاص انتى خلقك بقى ديق ليه كدا اهدى
كارما اجازتك اد ايه
مصطفى 15 يوم
كارما بتوعى كلهم فاهم
مصطفى فاهم يا قلبى
حمزه ندووووش وحشتينى
ندى أنت أكتر يا وحش مش ها تنزل
حمزه انا نزلت يا حبيبى خلاص وعايز أشوفك لا لا ها أشوفك وانا جاى انا وثريا نخطبك يا جميل
ندى بجد يا حمزه أخيرا
حمزه ايه رأيك نتفق على شبكه وكتب كتاب
ندى بكسوف الا تشوفه يا حبيبى
حمزه حبيبى الرقيق بمۏت فيه نفسى يبقى فرح وتبقى فى بيتى
ندى ياربت يا حمزه انت بقيت بتوحشنى قوى ونفسى ابقى معاااك
حمزه طيب والشقه مش عايزك تعيشى فى مستوى أقل من الا انتى عايشه
ندى سيبك من الكلام دا